Przede wszystkim pamiętać o ich regularnym odrobaczaniu, profilaktyce przeciwko pchłom i kleszczom, a także o utrzymaniu higieny otoczenia w którym żyją nasze pupile. Nie można również zapominać o regularnych kontrolach weterynaryjnych, które pozwalają na wczesne wykrycie infestacji* pasożytami i szybkie podjęcie odpowiednich działań w celu ich zwalczania.
Najczęstsze pasożyty u psów i kotów: objawy i drogi zarażenia
Psy i koty mogą być narażone na różne rodzaje pasożytów, zarówno zewnętrznych (ektropasożytów), jak i wewnętrznych (endopasożytów). Do najczęstszych pasożytów zewnętrznych należą pchły, kleszcze i wszy, natomiast wewnętrzne to glisty, tasiemce, przywry oraz kokcydia. Drogi zarażenia różnią się w zależności od rodzaju pasożyta, ale obejmują kontakt z innymi zwierzętami, zanieczyszczonym jedzeniem, wodą lub glebą. Objawy infekcji pasożytniczej mogą obejmować utratę wagi, biegunkę, wymioty, kaszel, anemię, swędzenie czy zmiany w zachowaniu.
Zapobieganie pasożytom: profilaktyka i ochrona zwierząt
Profilaktyka pasożytów jest kluczowa dla utrzymania zdrowia psów i kotów. Zaleca się regularne stosowanie środków przeciwpasożytniczych, takich jak krople na kark, tabletki czy obroże antypasożytnicze. Ponadto, ważne jest utrzymanie higieny zwierzęcia, częste sprzątanie otoczenia, a także unikanie kontaktu z dzikimi zwierzętami. Warto również regularnie odwiedzać lekarza weterynarii, który może zalecić odpowiednią profilaktykę i leczenie.
Pasożyty psów i kotów a zdrowie ludzi: zoonozy
Niektóre pasożyty psów i kotów mogą przenosić się na ludzi, powodując tzw. zoonozy. Przykładem takich chorób jest borelioza, babeszjoza, toksoplazmoza czy dirofilarioza. Aby zmniejszyć ryzyko zarażenia, należy zachować środki higieniczne, takie jak mycie rąk po kontakcie ze zwierzętami czy unikanie kontaktu z kałem. Profilaktyka pasożytów u zwierząt domowych przyczynia się również do ochrony zdrowia ludzi.
Choroby pasożytnicze podczas podróży zagranicznych z psami i kotami
Podczas podróży zagranicznych z psami i kotami, zwierzęta mogą być narażone na lokalne gatunki pasożytów, które nie występują w ich miejscu zamieszkania. Przed wyjazdem warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, aby dowiedzieć się o pot encjalnych zagrożeniach i zastosować odpowiednią profilaktykę. Należy również sprawdzić przepisy dotyczące przewożenia zwierząt i wymagane szczepienia czy certyfikaty zdrowia. Po powrocie z podróży, warto przeprowadzić kontrolne badanie u weterynarza, aby wykryć ewentualne infekcje pasożytnicze.
Zmiany klimatyczne i wpływ na rozprzestrzenianie się pasożytów
Zmiany klimatyczne wpływają na rozprzestrzenianie się pasożytów, co może prowadzić do pojawienia się nowych gatunków na danym terenie. Związane z tym są zmiany w występowaniu niektórych chorób przenoszonych przez wektory, takich jak kleszcze czy komary. Właściciele zwierząt powinni być świadomi tych zmian i dostosować profilaktykę oraz monitorować zdrowie swoich psów i kotów, aby szybko reagować na ewentualne zagrożenia.
Podsumowanie
Pasożyty psów i kotów mogą wpływać na zdrowie i dobrostan zwierząt, a także stanowić zagrożenie dla ludzi. Ważne jest świadome podejście do profilaktyki, higieny oraz monitorowania zdrowia swoich czworonożnych przyjaciół. Właściciele powinni również być przygotowani na wyzwania związane z podróżami zagranicznymi czy zmianami klimatycznymi, które mogą wpływać na rozprzestrzenianie się pasożytów. Regularne konsultacje z lekarzem weterynarii pomogą w utrzymaniu zdrowia zwierząt i zapobieganiu chorobom pasożytniczym.
*przeniesienie biologicznego czynnika zaraźliwego od nosiciela (człowieka lub zwierzęcia) na wrażliwą osobę lub zwierzę.
Bibliografia:
Beugnet, F., & Marié, J. L. (2009). Emerging arthropod-borne diseases of companion animals in Europe. Veterinary Parasitology, 163(4), 298-305. doi:10.1016/j.vetpar.2009.03.028
Bowman, D. D. (2009). Georgis’ Parasitology for Veterinarians. St. Louis, MO: Saunders Elsevier.
Chomel, B. B. (2014). Emerging and re-emerging zoonoses of dogs and cats. Animals, 4(3), 434-445. doi:10.3390/ani4030434
Day, M. J. (2011). One health: the importance of companion animal vector-borne diseases. Parasites & Vectors, 4, 49. doi:10.1186/1756-3305-4-49
Dryden, M. W., & Rust, M. K. (1994). The cat flea: biology, ecology, and control. Veterinary Parasitology, 52(1-2), 1-19. doi:10.1016/0304-4017(94)90031-0
Gray, J. S., Dautel, H., Estrada-Peña, A., Kahl, O., & Lindgren, E. (2009). Effects of climate change on ticks and tick-borne diseases in Europe. Interdisciplinary Perspectives on Infectious Diseases, 2009, 593232. doi:10.1155/2009/593232
Little, S. E. (2012). Advancements in flea control: the old, the new, and the unknown. Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice, 42(4), 827-840. doi:10.1016/j.cvsm.2012.04.002
Medlock, J. M., & Leach, S. A. (2015). Effect of climate change on vector-borne disease risk in the UK. The Lancet Infectious Diseases, 15(6), 721-730. doi:10
Shaw, S. E., & Day, M. J. (2005). Arthropod-borne infectious diseases of the dog and cat. London: Manson Publishing.
Taylor, M. A., Coop, R. L., & Wall, R. L. (2016). Veterinary Parasitology. Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell.
To może Cię zainteresować
Choroby pasożytnicze psów – lek. wet. Małgorzata Miłosz
Pasożyty – zagrożenie dla psa i człowieka
