Sue Dyson
Skończyła Wydział Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu w Cambridge, a następnie rozpoczęła roczny staż na Uniwersytecie w Pensylwanii oraz pracę w jednej z tamtejszych prywatnych klinik dla koni. Po powrocie do Wielkiej Brytanii prowadziła badania kliniczne koni z kulawizną i słabymi wynikami treningowymi w ośrodku referencyjnym Animal Health Trust w Newmarket. Przez następne 37 lat diagnozowała konie z całej Wielkiej Brytanii, Irlandii i Europy. Od 2019 r. pracuje jako niezależny konsultant.
Specjalizacją Sue jest badanie kulawizn i słabych wyników koni w treningu oraz szeroko pojęte zgłębianie diagnostyki w tym zakresie. Sue to ekspertka świadcząca usługi kliniczne mające na celu polepszenie kondycji i dobrostanu koni, ale także specjalistka prowadząca liczne badania i działania edukacyjne o dużym znaczeniu klinicznym.
Jest byłym prezesem British Equine Veterinary Association oraz obecnym doradcą naukowym Saddle Research Trust i Moorcroft Rehabilitation Centre. Jest również jeźdźcem i byłym hodowcą, wyprowadzającym konie od początkujących po najwyższy poziom zawodów krajowych zarówno w WKKW, jak i w skokach przez przeszkody. Posiada Certyfikaty Instruktorów i Stable Managerów British Horse Society (BHSI).

Jej motto:
„Jeśli koń jest trudny w prowadzeniu zapytaj siebie dlaczego? Pamiętaj też, że kontynuując dobre skoki nie wyklucza to występowanie ukrytego dyskomfortu.”

Mary King
Odznaczona orderem Most Excellent Order of the British Empire (Dama Orderu Imperium Brytyjskiego). Utytułowana zawodniczka WKKW – sześciokrotna reprezentantka Wielkiej Brytanii na Olimpiadach. W 2004 r. dwukrotna zdobywczyni drużynowego srebrnego medalu w Atenach, brązowego medalu w Londynie w 2012 r. oraz brązowego medalu na Olimpiadzie w Pekinie. Zwyciężczyni czterech pięciogwiazdkowych zawodów WKKW: Badminton 1992 i 2000, Burghley 1996 oraz Rolex Kentucky 2011. Czterokrotna mistrzyni Wielkiej Brytanii, zdobyła także 6 złotych medali na Mistrzostwach Świata i Europy.
Wraz ze swoim mężem Davidem mają dwójkę dzieci, córkę Emily i syna Freddie’go. Emily podąża ścieżką mamy i jest zawodniczką WKKW, odnoszącą sukcesy m.in. w Strzegomiu, gdzie wygrała drużynowo Mistrzostwa Europy w 2015 r.

Jej motto:
„Podążaj za marzeniami!”

Lucinda Green
Odznaczona orderem Most Excellent Order of the British Empire (Dama Orderu Imperium Brytyjskiego). Lucinda rozpoczęła swoją przygodę jeździecką już w wieku 4 lat. 11 lat później, na swoje piętnaste urodziny, otrzymała swojego pierwszego konia Be Fair i miłość ta pozostała z nią do dzisiaj.
WKKW to całe jej życie. W 1982 r. została Mistrzynią Świata, a wcześniej dwukrotną Mistrzynią Europy (w 1975 r. i 1977 r.). Na Mistrzostwach Świata w 1982 r. zdobywała złote medale również drużynowo, a także indywidualnie podczas Mistrzostw Europy w 1985 r. i 1987 r. Wywalczyła również srebrny medal drużynowy na Olimpiadzie w Los Angeles w 1984. W 1977 r. osiągnęła hattricka wygrywając w Badminton, Burghley i Mistrzostwach Europy. Jest również jedynym jeźdźcem, który wygrał Badminton sześć razy (na sześciu różnych koniach).
Lucinda jest również znana jako trener, komentator sportowy oraz autor artykułów w czasopismach jeździeckich. Jej ogromną pasją jest bezpieczeństwo na crossie. Każdego roku prowadzi serie wiosennych warsztatów crossowych zwanych „Cross-country, the safe way”.

Jerzy Krukowski
Wieloletni członek polskiej kadry narodowej w dyscyplinie WKKW, kilkukrotny mistrz i vice-mistrz Polski, uczestnik Mistrzostw Europy i Mistrzostw Świata, medalista wielu międzynarodowych imprez hipicznych, czynny jeździec i szkoleniowiec.
Dyplomowany trener jeździectwa, autor pracy „Psychologia treningu koni – nowe trendy a praktyka” dotyczącej wpływu prawidłowej interakcji jeźdźca i konia za pośrednictwem ręki i wędzidła na stresogenność treningu i jego efekty.
Jako wielki miłośnik koni i pasjonat jeździectwa w swojej pracy szczególny nacisk
kładzie na etykę oraz wzajemny szacunek między człowiekiem a koniem. Wychował
się w duchu klasycznego jeździectwa, ale poszukuje dróg jego doskonalenia. Na pojawiające
się w związku z rozwojem dziedziny pytania i wątpliwości, poszukuje odpowiedzi zarówno
u ekspertów, jak i obserwując konie. W angielskim środowisku jeździeckim – kolebce światowego
WKKW – nazwany jest ” Mr. 100 pytań”.